تشخیص جنسیت جنین، موضوعی است که هر پدر و مادری از گذشته تا امروز به آن علاقه مند بوده است. در کشورهای توسعه یافته، تعیین جنسیت جنین موضوعی نیست که از اهمیت چندانی برخوردار باشد اما با این حال زوج‌هایی هستند که علاقه‌ی آن‌ها به یک جنس خاص (دختر یا پسر) بیشتر است؛ برخی دیگر نیز پس از داشتن سه یا چهار فرزند دختر (یا پسر)، در انتظار به دنیا آمدن فرزندی از جنس مخالف هستند ولی نتیجه‌ای نگرفته‌اند.

چگونه می‌توانید جنسیت نوزاد خود را دریابید؟

برخی از روش های دقیق تعیین جنسیت نوزاد متولد نشده عبارتند از:

• سونوگرافی.
•  آزمایش خون DNA.
• آمنیوسنتز
• نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS)

معمولا یک آزمایش واحد برای تعیین جنسیت جنین وجود ندارد که برای همه مورد استفاده باشد . بنابراین اگر می‌خواهید جنسیت را زودتر بدانید ، پزشک می‌تواند در مراحل مختلف بارداری از آزمایش‌های متفاوتی استفاده کند. درحالی که همه این آزمایش‌ها قابل اعتماد هستند ، اما معمولا برای همه مناسب نیستند. برخی از آن‌ها خطرات قابل توجهی را به دنبال دارند. برای اکثر آزمون‌های ذکر شده ، کشف جنسیت یک مزیت ثانویه است در حالی که آزمایش به دنبال اطلاعات دیگری است. شرایط مختلف تعیین جنسیت در ادامه ذکر شده است:

 لقاح آزمایشگاهی با انتخاب جنسیت

اگر در حال برنامه‌ریزی برای لقاح آزمایشگاهی (IVF)هستید ، می‌توانید جنسیت نوزاد خود را از طریق این روش انتخاب کنید. این روش به این صورت انجام می شود که تخمک از بدن مادر جدا شده و با اسپرم پدر در آزمایشگاه ادغام می‌گردد . بعد از بارور شدن تخمک در آزمایشگاه این جنین را به رحم مادر باز می‌گردانند . می‌توان مراحل انجام عمل IVF  را به چهار مرحله تقسیم کرد:

1. تحریک تخمدان
2. گرفتن تخمک
3. لقاح اسپرم و تخمک
4. ‌انتقال جنین

مواردی که در آن‌ها لقاح خارج از رحمی توصیه می‌گردد شامل موارد زیر است:

• آندومتریوز وخیم
• تعداد اسپرم کم
• مشکلات مربوط به رحم و لوله‌های رحمی
• مشکلات مربوط به تخمک‌گذاری
• مشکلات آنتی‌بادی که به اسپرم یا تخمک آسیب می‌زند
• عدم توانایی اسپرم در نفوذ به مخاط گردن رحمی یا زنده ماندن در آن
•  ناباروری بدون علت که برای بیش از سه سال ادامه پیدا کرده است.

یکی از مزایای روش IVF این است که می‌توان پیش از انتقال جنین به رحم، سلول‌های جنینی را از لحاظ وجود بیماری‌های ژنتیکی بررسی کرد و از انتقال سلول‌های واجد بیماری ژنتیکی به رحم جلوگیری به عمل آورد. همچنین در صورت انتخاب ، می‌توانید جنسیت جنین‌های مختلف را شناسایی کرده و سپس فقط جنین‌های جنس مورد نظر خود را منتقل کنید.

 آزمایش غیر‌تهاجمی قبل از تولد

یک آزمایش پیش از تولد (NIPT) شرایط کروموزومی مانند سندرم داون را بررسی می‌کند. NIPT یک آزمایش خون پیش از زایمان است که برای تشخیص اختلالات آنئوپلوئیدی جنین از جمله سندرم داون (تریزومی 21)، سندرم ادواردز (تریزومی 18) و سندرم پاتاو (تریزومی 13) که باعث اختلالات ناتوانی یا نقایص مهم پس از زایمان می‌شود، انجام می‌گیرد.

 NIPT یک آزمون غربالگری است و نه یک آزمایش تشخیصی که به این معنی است که قطعاً تشخیص داده نمی شود که آیا نوزاد شما اختلال کروموزومی دارد یا خیر. یک نتیجه طبیعی NIPT سلامت یک کودک را تضمین نمی‌کند و نتیجه غیرطبیعی نیز همیشه به این معنی نیست که کودک شرایط خاص بیماری دارد. در مورد یک نتیجه غیر طبیعی، پزشک پیشنهاد آزمایش‌های بیشتر می‌دهد. نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS) و آمنیوسنتز، تنها دو آزمایش تشخیصی موجود برای تشخیص سندرم داون و سایر اختلالات کروموزومی هستند.

 NIPT در شرایط زیر توصیه می‌شود:

• شما 35 سال یا بیشتر دارید
• شاخص توده بدنی شما 30 یا بیشتر است
• شما قبلاً نوزاد مبتلا به اختلالات کروموزومی داشته‌اید
• سابقه خانوادگی در اختلالات کروموزومی وجود داشته است
• سونوگرافی یا سایر آزمایشات قبل از زایمان یک مشکل را شناسایی کرده‌اند
• اما، این آزمون در شرایط زیر دیگر انتخابی نبوده و اجباری است:
• وجود ناهنجاری‌های جنینی در سونوگرافی
• ناهنجاری‌های ژنتیکی شناخته شده
• همچنین، این آزمون در موارد زیر توصیه نمی‌شود:
•  شما دوقلو یا چندقلو دارید
• شما برای بیش از سه ماه، سابقه انتقال خون، پیوند سلول‌های بنیادی یا ایمنوتراپی داشته‌اید یا اگر تحت درمان با هپارین قرار دارید
•  شما دارای اختلالات ژنتیکی هستید.

این تست باید قبل از ده هفتگی بارداری، که پیش از موعد هر‌گونه غربالگری یا آزمایش‌های تشخیصی قبل از تولد است، انجام شود و نتایج آن را طی یک یا دو هفته دریافت خواهید کرد.

این روش شامل گرفتن خون است که برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود. تکنسین آزمایشگاه به DNA بدون سلول (cfDNA)و قطعات DNA کودک موجود در خون مادر، به سبب بررسی علائم غیرطبیعی استناد می‌کند. پزشک شما نتیجه این تست را با دیگر نتایج حاصل از سونوگرافی و غربالگری سه ماهه اول و همچنین آزمایش درجه شفافیت مایع پشت گردن کنار هم گذاشته و مبنای تصمیم گیری‌های بعدی قرار خواهد داد. از آنجا که این یک آزمایش غیر تهاجمی است ، دادن نمونه خون هیچ خطری برای شما یا نوزاد شما ندارد.

نمونه‌برداری از پرزهای جفتی

نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) یک آزمایش ژنتیکی است که برای شناسایی سندرم داون استفاده می‌شود. در این آزمایش نمونه‌ای از پرزهای کوریونی ، که نوعی بافت موجود در جفت است ، برداشته می‌شود و اطلاعات ژنتیکی را در مورد نوزاد شما نشان می‌دهد. شما می‌توانید این آزمایش را در هفته دهم یا دوازدهم بارداری انجام دهید. و از آنجا که اطلاعات ژنی در مورد نوزاد شما دارد ، می‌تواند جنسیت نوزاد شما را نیز نشان دهد. اگر سن شما بیش از 35 سال است یا سابقه خانوادگی با ناهنجاری کروموزومی دارید ، پزشک ممکن است CVS را توصیه کند. CVS یک آزمایش دقیق برای تشخیص جنسیت نوزاد است ، اما خطرات زیادی را در بر دارد. برخی از زنان ممکن است دچار گرفتگی ، خونریزی یا نشت مایع آمنیوتیک شوند و همچنین خطر سقط جنین و زایمان زودرس وجود دارد.

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز آزمایشی است که به تشخیص مشکلات رشدی جنین کمک می‌ کند. پزشک مقدار کمی مایع آمنیوتیک را جمع‌آوری می‌کند که حاوی سلول‌هایی است که ناهنجاری‌ ها را نشان می‌ دهد. سلول‌ها از نظر سندرم داون ، اسپینا بیفیدا و سایر شرایط ژنتیکی آزمایش می‌شوند.

اگر در سونوگرافی ناهنجاری تشخیص داده شود ، اگر هنگام زایمان بیش از 35 سال سن دارید یا سابقه خانوادگی اختلال کروموزومی دارید ، پزشک شما ممکن است آمنیوسنتز را توصیه کند.

سونوگرافی

سونوگرافی یک آزمایش معمول قبل از تولد است که در آن شما روی میز دراز می‌کشید و شکم خود را اسکن می‌کنید. این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از نوزاد شما استفاده می‌کند و اغلب برای بررسی رشد و سلامت نوزاد استفاده می‌شود. از آنجا که سونوگرافی تصویری از نوزاد شما ایجاد می ‌کند ، می‌ تواند جنسیت نوزاد شما را نیز نشان دهد. اکثر پزشکان سونوگرافی را در حدود 18 تا 21 هفته برنامه ریزی می کنند ، اما ممکن است جنسیت با سونوگرافی در 14 هفته تعیین شود. هرچند همیشه صد در صد دقیق نیست. نوزاد شما ممکن است در موقعیت ناخوشایندی قرار بگیرد ، که باعث می شود دید واضح دستگاه تناسلی دشوار باشد. اگر تکنسین نتواند آلت تناسلی پیدا کند ، به این نتیجه می رسند که شما دختر دارید و برعکس. اما اشتباهات اتفاق می افتد.

آیا جنسیت توسط پدر تعیین می شود؟

از آنجا که مردان هر دو کروموزوم X و Y  را دارند بنابراین جنسیت کودک همیشه توسط پدر تعیین می شود ، در حالی که زنان تخمک هایی را تولید می کنند که کروموزوم X را حمل می کنند.

آیا جنسیت YY وجود دارد؟

مردان مبتلا به سندرم XYY به دلیل داشتن کروموزوم Y اضافی دارای 47 کروموزوم هستند. مردان مبتلا به سندرم XYY به دلیل داشتن کروموزوم Y اضافی دارای 47 کروموزوم هستند. این بیماری گاهی سندرم ژاکوب ، کاریوتایپ XYY یا سندرم YY نیز نامیده می شود. بر اساس گزارش موسسه ملی بهداشت ، سندرم XYY در هر 1 هزار پسر 1 نفر رخ می دهد. در بیشتر موارد ، افراد مبتلا به سندرم XYY زندگی معمولی دارند. برخی از آن ها ممکن است بلندتر از حد متوسط باشند و با مشکلات یادگیری یا مشکلات گفتاری روبرو شوند. آن ها همچنین ممکن است با تفاوت های جسمی جزئی ، مانند ضعف عضلات رشد کنند.   

چه چیزی تعیین می کند که شما دختر یا پسر دارید؟

مردان جنسیت نوزاد را بسته به این که اسپرم آن ها دارای کروموزوم X یا Y است تعیین می کنند. کروموزوم X با کروموزوم X مادر ترکیب می شود تا یک دختر ایجاد کند (XX) و یک کروموزوم Y با مادر ترکیب می شود تا یک پسر ایجاد کند (XY).

آیا جنسیت در هفته 12 بارداری قابل تشخیص است؟

اولین زمانی که می توانیم جنسیت نوزاد را ارزیابی کنیم هفته 12 بارداری است .ما می توانیم جنسیت نوزاد را در اسکن هفته 12 با ارزیابی جهت برآمدگی تشخیص دهیم. این چیزی است که در این مرحله بر روی نوزادان قابل تشخیص است و اگر به صورت عمودی نشان دهد ، به احتمال زیاد یک پسر است.

آزمایش خون برای تعیین جنسیت چقدر دقیق است؟

در 57 مطالعه که شامل 6541 حاملگی را مورد بررسی قرار داد ، مشخص شد که آزمایش خون در 95 درصد مواقع به نتیجه واقعی می انجامد و این نتیجه برای جنسیت  98.6 درصد مواقع دقیق یا صحیح است.